Lubie pracowac

Nie no serio! Jak nie pracowałam (w zawodzie) to miałam większy syf w domu, nic mi się nie chciało, jakoś tak od rana do wieczora, dni mijały. „Można się przyzwyczaić” mawia moja mama, ale kurczę ja się przez 5 msc nie przyzwyczaiłam i skakałam ze szczęścia jak w końcu dostałam pracę i to w zawodzie. Radość i strach, ale dziś nie o tym :)

Praca daje mi taką mobilizację, poczucie jakiegoś przymusu, że coś muszę… Siedząc w domu tak się rozleniwiam, że zwykłego obiadu nie chce mi się robić. Podziwiam kobiety, które zrezygnowały z pracy na rzecz wychowania dziecka, ja bym nie dała rady, była bym mamą do d*py, taką leniwą i robiącą wszystko od niechcenia. To trzeba po prostu lubić, może w mieście jest inaczej, ale tutaj na wsi to zasiadła bym w starym dresie w domu i nawet do sklepu nie poszła, bo po co... 

Taka już jestem, praca mnie motywuje i wymaga ode mnie organizacji! Kocham to!

Oczywiście tęsknię czasem za tym okresem, w którym nie pracowałam, ale szybko mi przechodzi :)

Mam też często wyrzuty sumienia, że inne dzieciaczki z mamą są, a mój to albo z babcią był, albo teraz w przedszkolu. Z drugiej strony za to, pracuje 20 godzin w tygodniu, mogę odebrać go z przedszkola o 13, zaprowadzić rano przed 8 i spokojnie pojechać do pracy.
Siedząc w domu o 11 – 12 czasem dopiero się ogarnialiśmy, a teraz to jesteśmy po całym dniu atrakcji. Wiem, że mamy, których etat wynosi 40h lub więcej mają gorzej, mają mniej czasu, ale pracowałam i na takim etacie jak Oli był mały, wszystko jest do zrobienia :) 

Wiem, że w domu to też praca i to cholernie ciężka, a już w ogóle jak ma się więcej niż jedno dziecko, ale ja lubię życie na wysokich obrotach. Jak nie mam co robić popadam w lenistwo.

Bloga założyłam właśnie w okresie mojego bezrobocia, musiałam mieć "coś" co mogłabym robić! :)

Zdradzę Wam też, że w ciąży pracowałam do końca 8 msc, ale pracowałam jako opiekunka do dzieci i nie było hardcoru :) 

ETYKIETY Mama pisze