Surowa mama

Nigdy nie mów dziecku, że jest brzydkie, mów, że brzydko robi.

Olivier prawdopodobnie wchodzi w okres buntu Paszam czyt. Przepraszam słyszę jakoś chyba ze sto razy dziennie... Nie dam, Ty nie i takie inne to już mi górą idą :) Niech to szybko mija, bo aż boje się na zakupy z nim jechać o_O

Ktoś mi ostatnio powiedział, że ustawiam dziecko i jestem surowa! Wyobrażacie sobie?!
Jak to się stało,a no już piszę. Siedzimy przy stole i książę zażyczył sobie mandarynkę /ja prze szczęśliwa, że zje, bo nic nie jada/, więc skrobię tą mandarynkę daje mu, a on ją ładnie rozgniótł w rękach i chciał by dać mu inną. To mu grzecznie tłumaczę, że tak nie wolno, że to bardzo nie ładnie, że to jedzonko i takie tam.  Daję drugą i znowuż to samo, więc co teraz? Odsyłam do pokoju w celu przemyślenia zachowania.

I tak siedzi mi w głowie, że surowa mama jestem... Dumam i dumam i sądzę, że nie!
Czy to, że Młody za karę odsyłany jest do swojego pokoju w celu przemyślenia tego co poczynił /ewentualnie u innych idzie do drugiego pokoju/, jest aż takie straszne? Wychowanie bezstresowe jakoś  do mnie nie przemawia, ale bić nie będę, koniec i kropka!
Lepiej żebym mu klapsa sprzedała, albo nie daj Boże w głowę chlapnęła?!
A za "dobre" rady dotyczące wychowania dziękujemy wszystkim serdecznie, za pytania o drugie dziecko również.

Ostatnio wyszła taka sytuacja:
Młody pacną mnie w twarz, myślał, że to taka zabawa. I ja pytam:
- Oli czy mama cię bije?
Młody zadumał się na chwilkę, po czym odpowiedział:
+ Paszam /czyt. przepraszam/
I zaczął mnie tulić.
Kurtyna :)

Ostatnio nawet wysłał własnego wujka za karę do pokoju! :)

Zapraszam do zdjęć z placu zabaw. Szybki Oli w swoim żywiole :)


Młody zaczyna mówić mamy już za sobą pierwsze samodzielnie przemyślane 3 wyrazowe zdanie! :) Czasami pękam ze śmiechu :)

Czapka - H&M || Buty - Warp  || Spodenki - Pepco || Koszulka - SMYK (Cool Club)

ETYKIETY Junior Oli Spacer